Eryka Binek-Pytlowany - emerytowana nauczycielka z Jaworza, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu, magister sztuki. Prowadziła Międzyszkolny Zespół Artystyczny „Watra” przy Hufcu Beskidzkim ZHP. Założyła i z wielkimi sukcesami, przez ponad 20 lat prowadziła Teatr Piosenki Alert, działający przy IV LO im. KEN w Bielsku-Białej. Wraz z zespołem występowała na festiwalach w kraju i za granicą, z większości przywożąc najwyższe trofea. Wychowawca pokoleń młodzieży, zawsze gotowa wspierać swoich podopiecznych. Jest autorką kilku opracowań o Śląsku Cieszyńskim. Przez prawie dwie dekady kierowała dziecięcym chórem przy Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Jaworzu. Laureatka bielskiej nagrody kulturalnej Ikar oraz Lauru Srebrnej Cieszynianki. Za swoją działalność wyróżniona została również Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wnuczka pisarki Zofii Kossak-Szczuckiej. Kapituła doceniła m.in za zaangażowanie w pielęgnowanie pamięci o Zofii Kossak, za działania podejmowane w Centrum Kultury i Sztuki Dwór Kossaków w Górkach Wielkich, domu rodzinnego słynnych artystów. Pani Anna czynnie działa w sprawie wskrzeszenia pamięci o życiu i twórczości Zofii Kossak http://zofiakossak.pl. Jej ogromną zasługą jest efektywna rewitalizacja Centrum Kultury i Sztuki „Dwór Kossaków” w Górkach Wielkich – domu rodzinnym słynnych artystów. Centrum działa od października 2010 r. Miejsce ma służyć rozwojowi statutowej działalności Fundacji im. Zofii Kossak poprzez umożliwienie działalności edukacyjnej (warsztaty literackie, dziennikarskie, plastyczne, teatralne dla dzieci i młodzieży), stworzenie warunków do profesjonalnego udostępnienia zbiorów związanych z życiem i twórczością Zofii Kossak oraz organizowanie letnich przedstawień teatralnych, koncertów, pokazów filmów. W 2016 roku wydała wraz z Bogumiłą Bittner-Burkot książkę poświęconą życiu i twórczości babci. W roku 2004 uruchomiła Schronisko „KOSS”.

Radna miejska, lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie: specjalista chorób wewnętrznych, specjalista kardiolog oraz absolwentka Podyplomowej Szkoły Medycyny Estetycznej w Warszawie – lekarz medycyny estetycznej. Walczy o prawa niepełnosprawnych pacjentów, wolontariuszka w rodzinnych domach dziecka oraz propagatorka zdrowego stylu życia na terenie Podbeskidzia. Współorganizator wielu akcji pn. BIAŁE SOBOTY i BIAŁE NIEDZIELE – akcje profilaktyczne mające na celu rozpoznanie chorób układu krążenia oraz chorób cywilizacyjnych (os. Złote Łany, Mikuszowice Krakowskie). Szczególnie bliskie są jej problemy dotyczące kobiet w ciąży, na co dzień jako kardiolog dba o ich zdrowie. W związku ze zjawiskiem starzejącego się społeczeństwa już od dłuższego czasu interesują ją problemy ludzi starszych, często samotnych.

Super Perła Podbeskidzia przyznana za wkład w organizację Kongresów.

Prezes Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem  Umysłowym „Razem”, inicjatorka otwarcia w Bestwinie domu stałego pobytu dla osób niepełnosprawnych. Będąc pierwszą w działaniu na rzecz tych co sami sobie pomóc nie mogą,m.in. czyni wszystko, aby rozwiązywać problemy codziennego funkcjonowania Ośrodka w Bestwinie, by mógł on tętnić życiem dla tych, dla których został wybudowany, by radość i uśmiech mimo niepełnosprawności nie schodził z ich twarzy, a także, by wszyscy podopieczni Stowarzyszenia RAZEM oraz ich rodzice i opiekunowie mogli znaleźć tam swoje miejsce i wsparcie.

Znana etnograf z Istebnej, przewodnik beskidzki, autorka książek o góralskich tradycjach i jednocześnie szefowa Muzeum Beskidzkiego w Wisle. Jako kierowniczka Muzeum Beskidzkiego w Wiśle nie szczędzi sił dla ochrony i popularyzacji dziedzictwa górali śląskich. Jest realizatorką enklawy budownictwa drewnianego przy tutejszym muzeum. W ramach projektu zbudowano kuźnię, chałupę komornika, szałas pasterski oraz zrekonstruowano dawną szkołę. Wszystko po to, by odbywały się tu żywe lekcje tradycji. Jako autorka wystaw o sztuce ludowej, życiu codziennym, obrzędowości dorocznej Beskidu Śląskiego i lekcji muzealnych z zakresu edukacji regionalnej dla dzieci i młodzieży pilnie strzeże dziedzictwa przodków, przekazuje je młodym pokoleniom. Uwrażliwia na piękno ojcowskiego domu, uczy szacunku do tradycji, uzmysławia znaczenie dziedzictwa dla naszej tożsamości. Praca z młodymi ludźmi to ważna część aktywności Małgorzaty Kiereś. Przez kilka lat była wykładowcą na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie. Dzieliła się ze studentami swoją wiedzą, doświadczeniem badawczym, zaszczepiając w nich pasję do etnografii. Małgorzata Kiereś udziela konsultacji zespołom folklorystycznym, prowadzi warsztaty i seminaria. Dba o poprawność ich prezentacji scenicznych, właściwy dobór repertuaru, odpowiednie zestawienie części stroju, poprawne wykonanie tańców. Jednym słowem strzeże, by nie zaginęła góralska kultura, tradycja, muzyka, pieśń i mowa ojców. Jest jurorką wielu konkursów gwarowych oraz prestiżowych przeglądów folklorystycznych.

Prezes Salwatoriańskiego Stowarzyszenia Hospicyjnego, które powstało z jej inicjatywy. Po swoich doświadczeniach z chorobą nowotworową chciała pomóc chorym w podobnej sytuacji. W ciągu 10 lat przez składki społeczne i akcje zachęcili społeczeństwo do wybudowania hospicjum. Jest ciepłą i pełną zapału kobietą, potrafi swą wizją zarazić innych na rzecz drugiego człowieka. Dusza społecznika, wrażliwego na cudze cierpienie, ból i niepełnosprawność. Kobieta inspirująca innych własną wiarą w to, co robi.